น้องกำลังเข้าเรียนมหาลัยแม่ไม่มีเงินส่ง

น้องผมน่าสงสาร เป็นน้องแท้ๆคลานตามกันมา
พ่อกับแม่ก็หย่ากัน
น่าสงสารเด็กคนหนึ่งกับอนาคตที่ยังสั่นคลอน

ที่ผมทำเว็บบล็อกนี้ขึ้นมา เพื่อสอนภาษาอังกฤษให้มันเห็นผล
ก็เพราะว่าอยากเติมเต็มความฝันในตอนเด็กๆ
ที่ไม่มีโอกาสได้สัมผัสสิ่งดีๆเหมือนลูกคนรวยคนอื่นๆ
ที่มีทั้งโอกาส มีเงิน มีสิ่งอำนวยความสะดวกในการเรียนภาษาอังกฤษ
ได้ไปเรียนเมืองนอก ผมได้เอาแต่มองดูเขาเหล่านั้น
เพราะผมไม่มีเงิน ไม่มีโอกาส เมื่อผมค้นพบมัน
ผมอยากจะส่งต่อไปให้คนที่กำลังหลงทางกับการเรียนภาษาอังกฤษอยู่
ระบบการสอนภาษาอังกฤษของกระทรวงศึกษาธิการไทย
สอนผิดวิธี สอนแล้วไม่เห็นผล สอนแล้วไม่เห็นพูดได้

ไม่มีใครสอนภาษาอังกฤษให้ผมอย่างถูกวิธี
ไม่มีใครชี้แนะแนวทางเด็กคนหนึ่ง ที่ไม่รู้ว่าจะเดินไปทางไหน
เอาแต่อ้างว่า"การศึกษาต้องศึกษาเองต้องเรียนเอง"

การชี้แนะแนวทางที่ไม่ได้ผล
ทำให้ผมหลงทางกับการเลือกเรียนในสิ่งที่ไม่ถนัดและทำได้แย่
มันสูญเสียกำลังใจ ท้อแท้ วันนี้ผมเจอมันแล้ว
ผมมีทักษะในภาษาอังกฤษ ผมมี"คุณสมบัติ"แล้ว ยังขาดก็แต่
ผมไม่มี"ทุนสมบัติ"

เพราะผมยังไม่มีเงินจะเช่าห้องราคาหลายๆพัน
ในกรุงเทพเพื่อไปทำงานเกี่ยวกับภาษาอังกฤษได้
น้องกำลังเข้าเรียนมหาลัย แม่อาจจะไ่ม่มีเงินส่ง
ผมกำลังจะทำงานแต่ยังไม่รู้ว่าจะมีเงินเหลือเก็บ
เพียงพอที่จะส่งน้องเรียนหรือเปล่า
เพราะเพิ่งเรียนจบและกำลังหางานทำเป็นที่แรก

มันเป็นเวรเป็นกรรม ของความจนประเทศไทย
ที่สาเหตุมาจากทัศนคติแบบผิดๆของคนในชาติ

ผมสงสารน้อง ผมกำลังพยายามให้มันลุล่วงให้ได้