น่าสงสารเด็กไทย อยากเล่นดนตรีก็ไม่มีเวทีให้เล่น

ห้องซ้อมก็ต้องเช่าเล่น สู้ราคาไหวบ้างไม่ไหวบ้าง
ไม่ได้มีห้องซ้อมในโรงรถเหมือนเมืองนอก
เล่นดนตรีคนก็เห็นเป็นของเล่น ไม่มีค่าเท่างานธุรกิจทั่วไป

นี่คือผลพวงของการที่ประเทศยังไม่พัฒนา
ประเทศที่ยังต้องตามหลังเค้า เพราะไม่ปลูกฝังแนวคิดหัวพัฒนา
ประเทศก็เลยยังไม่พัฒนา ผู้ใหญ่ของประเทศก็เอาแต่ทะเลาะกัน
เด็กก็ไม่รู้จะทำอะไร เพราะมันทำอะไรไ่ม่ได้เลย

ทำๆไปมันก็ตัน มันก็ติด เพราะจะไปให้สุดแต่มันก็ติดที่สภาพแวดล้อม
มันไม่มีเวทีจะเล่น มันไม่มีมืออาชีพรู้ภาษาอังกฤษและนำความรู้มาใช้กับ
มิกเซอร์ ใช้กับเวที
ติดที่ทัศนคติของคนต่อดนตรี ที่เห็นเป็นของไม่มีค่ามากมายอะไร

จะทำอะไรก็ติดขัด ติดนั่นติดนี่ เล่นดนตรีบนเวที ตอนแรกเสียงก็ออกมาดี
มือมิกซ์ก็ปรับเสียงให้เสีย ปรับมิกซ์ไม่เป็นอีก เสียงออกมาก็ฟังไม่รู้เรื่อง

จะเล่นดนตรีแต่เงินไม่มีพอเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง
ก็ต้องไปทำงานที่ไม่ใช่ดนตรี เพื่อมีข้าวกิน เพื่อดำรงชีวิตกันตาย
ไม่ทำก็ไม่มีกิน นี่แหละคือประเทศที่ไม่พัฒนา
เพราะแนวคิดทัศนคติของคนในประเทศยังไม่พัฒนา